Yolculuk şiiri* [Sombahar, Sayı 28, Mart-Nisan 1995]
Her gece biri gönlüme sesleniyordu
“Onu görmekten bitkin düşmüşsün
Şafak alacası beyaz yıldızlarla
Gidiyor, gidiyor, tut onu”
Ben senin kokuna dünyadan geçmişim
Yarınların aldatıcılığından habersiz
İnce kirpiklerimin üzerinden ağır ağır
Süzülüyordu altın tozlu gözlerin
Gövden ellerinin dokunuşuyla yanar
Saçlarım soluğunla dağılırdı
Aşkla beslenir ve seslenirdim
“Seven sevdiğinin
Acı sözleriyle yılmaz
Gider gözlerim onun izince
Gider, aşkım tut onu”
Ah! Şimdi gitmişsin ve günbatımı
Gölgeleri serpiyor yolun ortasına
Kederin karanlık tanrısı ağır ağır
İniyor bakışımın mabedine
Ve yazıyor her duvarın üstüne
Sürekli kapkara ayetleri
* Furuğ Ferruhzad’dan çeviri
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder